Tymianek
Thymus vulgaris L. – Tymianek pospolity

Rośnie najczęściej dziko na leśnych polanach, wyrębach, na miedzach i w suchych rowach. Jest również uprawiany w dzielnicach południowych Polski (w innych łatwo wymarza) na słonecznych, piaszczystych miejscach. Rozmnażany jest głównie przez siew do gruntu lub inspektów.

Tymianek ma przyjemny zapach, szczególnie silny przy roztarciu. Drobne kwiaty, koloru różowo-liliowego, zebrane są na szczycie łodygi. Łodyga jest owłosiona, szara, liście ma drobne, z brzegami podwiniętymi do góry.

Roślinę zbiera się na początku zakwitania, ścinając ostrożnie części szczytowe (by nie wyrwać korzeni), 5 cm ponad ziemią. Suszyć w miejscu przewiewnym.

Właściwości lecznicze
Surowcem jest ziele (Herba Thymi).

Skład chemiczny i działanie
Głównym składnikiem surowca jest olejek lotny, który zawiera tymol, linalol, terpineol, cyneol i octan bornylu. Poza tym garbniki, kwasy – kawowy, chlorogenowy, ursolowy, flawonoidy i inne. Działa silnie wykrztuśnie, odkażająco i ściągająco.

Zastosowanie
Pobudza wydzielanie śluzu z oskrzeli, ułatwia odkrztuszanie, łagodzi napady kaszlu – stąd jego zastosowanie w schorzeniach górnych dróg oddechowych.

Zewnętrznie stosowany jest do płukania jamy ustnej i gardła (angina).

Postacie leku

    Napar. Ziela tymianku- łyżkę zalać szklanką wrzątku, pozostawić pod przykryciem 10 minut i odcedzić. Pić 2-3 razy dziennie po kieliszku lub stosować napar do płukania.

    Napar z dodatkiem anyżu. Ziela tymianku – łyżkę, owoców anyżu – łyżeczkę zmieszać, przyrządzic jak wyżej, dodać 2 łyżki miodu lub syropu. Pić 2-3 razy dziennie po 1 kieliszku płynu.




ZIOŁA I ICH STOSOWANIE
B. Kuźnicka ,M. Dziak