Topola
Populus nigra L. – Topola czarna
Topola nadwiślańska, sokora

Drzewo o wysokości 15-30 metrów. Korona luźna, rozpostarta, kora ciemnobrunatna, liście szerokie. Owocem jest torebka pękająca, z dwiema klapami. Topola występuje nad brzegami wód, w lasach liściastych, często bywa sadzona.

Pączki topoli czarnej zbiera się wczesną wiosną- gdy zaczynają pęcznieć – po ścięciu gałęzi, i suszy – rozłożone pojedynczą warstwa w temperaturze do 30 stopni.

Właściwości lecznicze
Surowcem są pączki (Gemmae Populi). Podobnego surowca dostarcza topola osika (Populus tremula).

Skład chemiczny i działanie
W surowcu występują związki salicylowe (salicyna, populina, salicylopopulina), flawonoidy, olejek lotny, garbniki, woski i żywice. Działa moczopędnie, napotnie i odkażająco.

Zastosowanie
Lek roślinny polecany w stanach zapalnych dróg moczowych, w skazie moczanowej – zwiększa wydalanie moczu, obniża poziom kwasu moczowego we krwi, także w przewlekłej chorobie reumatycznej u osób w wieku podeszłym.

Zewnętrznie – przyspiesza gojenie ran, leczy stany zapalne skóry, polecany w żylakach odbytu (hemoroidy)

Postać leku

    Napar. 15-30 g pączków zalać 1 litrem wrzącej wody lub słodkiego wina; odcedzić po 30 minutach. Pić 1-3 szklanki dziennie.

    Zewnętrznie można stosować zmiażdżone pączki, które przykłada się na chore miejsca.



ZIOŁA I ICH STOSOWANIE
B. Kuźnicka ,M. Dziak