FORUM POŚWIĘCONE MAGII, NIEZWYKŁYM STWORZENIOM I SAMODOSKONALENIU
Melisa
Rojownik lekarski
Melissa officinalis L. – Melisa lekarska
Znana już w starożytności jako roślina lecznicza i miododajna. Stąd Dioskurides wymienia ją jako Melissophylon (malitta – pszczoła); w dawnym polskim piśmiennictwie melisa nazywana jest przez Syreniusza pszczelnikiem lub rojownikiem (od rojenia pszczół).
Jest to roślina trwała, o charakterystycznym zapachu cytryny, uprawiana w ogrodach przydomowych; czasem dziczejąca. Ma drobne, białe wargowe kwiaty; kwitnie od czerwca do września.
Melisę zbiera się dwu-trzykrotnie w okresie wegetacji, ścinając, a następnie osmykując liście. Suszyć trzeba surowieć w warunkach naturalnych, w silnym przewiewie lub w temperaturze do 35ºC
Właściwości lecznicze
Surowcem są liście (Folium Melissae)
Skład chemiczny i działanie
Surowiec zawiera olejek lotny (cytrol, geraniol, linalol) garbniki, gorycz, trój terpeny i kwasy organiczne. Działa ogólnie uspokajająco oraz pobudza czynność trawienną żołądka
Zastosowanie
Lek roślinny polecany w wyczerpaniu nerwowym, neurastenii itp. Dolegliwościach. Także w zaburzeniach trawienia i schorzeniach dróg żółciowych.
Postać leku
Odwar. Łyżkę liści zalać szklanką letniej wody, wymieszać i ogrzewać pod przykryciem przez 30 minut (unikając wrzenia). Przecedzić, pić 2 razy dziennie po szklance odwaru.
ZIOŁA I ICH STOSOWANIE
B. Kuźnicka ,M. Dziak
Offline