Kozieradka
Kozieradka lekarska, Boża trawka
Trigonella foenum graecum L. — Kozieradka pospolita (rodz. Leguminosae).

Roślina jednoroczna, przypominająca koniczynę. Ma długą łodygę (do 60 cm) w górnej części obficie owłosioną. Liście złożone, trójlistkowe z przylistkami Kwiaty na krótkich łodyżkach wyrastają pojedynczo lub czasami parami z pachwin liści. Mają barwę blado-żóltawą. Owocem jest dosyć długi strąk, w którym znajdują się nasiona.

Kozieradka obecnie uprawiana jest w wielu krajach, szczególnie śródziemnomorskich, również w Polsce.
Gdy strąki zaczynają żółknąć, dokonujemy ich zbioru, dosuszamy je, a następnie młócimy i oddzielamy nasiona. Powinny one być bardzo dokładnie wysuszone — w miejscu suchym i przewiewnym oraz często przesypywane.

Właściwości lecznicze
Surowiec stanowią dojrzałe nasiona (Seminis Foenugraeci).

Skład chemiczny i działanie
W surowcu występuje olejek lotny, związki śluzowe, białkowe, węglowodany oraz związki lipidowe i steroidowe. cholina i inne. Działa zmiękczająco i osłaniająco (zewnętrznie) i wzmacniająco (wewnętrznie).

Zastosowanie
Surowiec bywa stosowany zewnętrznie na owrzodzenia i opuchlizny, na czyraki i ropnie. Odwar z nasion jest lekiem ogólnie wzmacniającym.

Postacie leku

    Odwar. Łyżeczkę drobno potłuczonych nasion zalać szklanką wody. Utrzymywać przez 30 minut w temperaturze bliskiej wrzenia. Przecedzić. Pić 3 razy dziennie pół szklanki odwaru.

    Kataplazm. Rozgniecione lub grubo sproszkowane nasiona zwilżyć ciepłą wodą i ogrzać w naczyniu. Powstałą masę rozsmarować na gazie lub bandażu. Przykładać kataplazm na chore miejsca.



ZIOŁA I ICH STOSOWANIE
B. Kuźnicka ,M. Dziak