Jeżyna, Ożyna, ostrężyna, czarna malina, dziady

Rubus plicatus W. et N. – Jeżyna fałdowana

Krzew, tworzący w stanie dzikim zarośla na brzegach lasów, przydrożach i skarpach. Owoce jeżyny są czarnego koloru, z wyglądu podobne do malin.

Liście zbiera się przed zakwitnięciem rośliny, młode; natomiast owoce – gdy są już zupełnie dojrzałe. Obydwa surowce suszyć w suchym, przewiewnym miejscu (owoce- w temp. 35ºC).

Właściwości lecznicze
Surowcem jest liść (Folium Rubi Fruticosi) i owoce (Fructus Rubi Fructicosi).

Skład chemiczny i działanie
Zawiera garbniki, inozytol i kwas cytrynowy. W owocach witaminy (głównie wit. C) i cukier.
Jeżyna reguluje przemianę materii, działa wykrztuśnie oraz moczopędnie.

Zastosowanie
Można ją stosować w zaburzeniach przemiany materii, złym trawieniu, biegunce, w schorzeniach nerek i pęcherza moczowego.
Zewnętrznie stosuje się w postaci okładów na rany i owrzodzenia oraz do płukania gardła.
Sok z owoców jeżyn działa przeciwgorączkowo.

Postacie leku

■Napar z liści. Łyżkę stołową liści zalać szklanką wrzątku, trzymać pod przykryciem 10 minut, odcedzić. Pić 2 razy dziennie po szklance płynu.
■Odwar z liści. Łyżkę stołową liści jeżyn zalać szklanką wrzącej wody, dodać łyżkę miodu, zagotować i odcedzić. Pić 1-2 razy dziennie po szklance odwaru.
■Nalewka. Owoce (1 cz.) zalać wódką (10 cz.). po kilku tygodniach pić 2-3 kieliszki dziennie (środek napotny, przeciwgorączkowy).
■Sok. Wycisnąć z owoców. Pić jako środek przeciwgorączkowy.




ZIOŁA I ICH STOSOWANIE
B. Kuźnicka ,M. Dziak