Lubczyk

Levisticum officinale Koch – Lubczyk ogrodowy

Niegdyś był używany jako aromatyczna przyprawa u ludów południowo-europejskich i stąd hodowany w ogrodach starożytnej Grecji i Rzymu.

Roślina trwała, o wysokości do pół do półtora metra, uprawiana w ogrodach. Łodygę ma nagą, liście połyskujące, kwiaty bladożółte.

Korzenie lubczyku zbiera się jesienią z roślin kilkuletnich. Wykopane i dobrze umyte powinny być następnie nawleczone na sznurki na słońcu lub na strychu.

Właściwości lecznicze
Surowcem jest korzeń (Radix Levistici).

Skład chemiczny i działanie
Zawiera przede wszystkim olejek lotny (terpineol, estry kwasu octowego, walerianowego i inne), skrobię w dużych ilościach, cukry, żywice, kumarynę, kwasy organiczne. Działa moczopędnie, wiatropędnie i wykrztuśnie.

Zastosowanie
Polecany w chorobach dróg moczowych oraz schorzeniach przebiegających ze zmniejszeniem wydalania moczu.

W medycynie ludowej stosowany w nieżytach górnych dróg oddechowych jako środek wykrztuśny, jako lek pobudzający krwawienia miesiączkowe, a także zwiększający pobudliwość seksualną

Postacie leku

    Odwar. Łyżkę rozdrobnionych korzeni zalać szklanką wody, dobrze wymieszać i ogrzewać przez 30 minut nie dopuszczając do wrzenia. Przecedzić, pić 3 razy dziennie po łyżce stołowej.




ZIOŁA I ICH STOSOWANIE
B. Kuźnicka ,M. Dziak